W tym poście omówimy użycie wyrażenia „sic”. Omówimy, jak i kiedy go używać, jego umiejscowienie i co to właściwie oznacza.
Co oznacza „sic”?
„Sic” to łacińskie określenie oznaczające „tak” lub „tak”. W piśmie służy do wskazania, że cytowany fragment lub fraza została przepisana dokładnie tak, jak pojawiła się w oryginalnym źródle, z uwzględnieniem wszelkich błędów lub nietypowego języka. Sygnalizuje czytelnikom, że tekst jest dokładny i że wszelkie dziwactwa lub błędy nie są winą obecnego autora.
Kiedy można użyć słowa „sic”?
„Sic” jest używane, gdy cytujemy tekst dosłownie, zwłaszcza gdy cytowany materiał zawiera błędy, niekonwencjonalną pisownię lub osobliwości, które mogą dezorientować czytelników. Służy wyjaśnieniu, że elementy te stanowią część tekstu oryginalnego i nie zostały wprowadzone przez obecnego autora.
Gdzie umieścić „sic”?
Jeśli używasz słowa „sic”, umieść je bezpośrednio po cytowanym tekście zawierającym błąd lub nietypowy element. Należy go ująć w nawiasy kwadratowe, aby było jasne, że jest to wstawka redakcyjna. Na przykład: „Zasadą firmy dotyczącą zwolnień lekarskich jest «nie przekraczanie [sic!] trzech dni w roku”.
Jak używać wyrażenia „sic”?
Aby poprawnie używać słowa „sic”, umieść je w nawiasach tuż po dokładnym tekście, który cytujesz. Daje to czytelnikom jasną wskazówkę, że wszelkie widoczne błędy lub dziwactwa są częścią oryginalnego źródła i nie są winą cytującego autora.
Mamy nadzieję, że ten artykuł pomógł Ci nauczyć się efektywnie używać wyrażenia „sic”. Zrozumienie jego zastosowania zapewnia dokładne cytowanie i zachowanie integralności oryginalnego tekstu.
